Deniz kirliliği hukuku, deniz yüzeyi, kıyı şeridi ve deniz altı ortamında meydana gelen kirlilik olaylarının önlenmesi, kontrol edilmesi ve müdahale edilmesi ile ilgili hukuki düzenlemeleri içerir. Bu kirlilik olayları, gemi kazaları, petrol sızıntıları, endüstriyel atıkların denize boşaltılması, gemi atıkları, deniz canlıları ve bitki örtüsünün zarar görmesi gibi nedenlerle meydana gelebilir.

Deniz kirliliği hukuku, deniz kirliliği ile mücadele etmek ve çevreyi korumak için çeşitli uluslararası sözleşmeler ve yerel yasalar tarafından düzenlenir. Bu sözleşmeler arasında, 1973 MARPOL Sözleşmesi, 1992 OSPAR Sözleşmesi, 1992 Helsinki Sözleşmesi ve 1972 Londra Konvansiyonu yer alır.

Deniz kirliliği hukuku, gemi sahipleri, taşıyıcılar, liman işletmecileri, yük sahipleri, sigorta şirketleri ve diğer ilgili tarafların sorumluluklarını belirler. Bu sorumluluklar arasında, gemilerin düzenli bakımı ve deniz kirliliği önleme ekipmanlarının bulundurulması, denize boşaltılan atıkların sınırlandırılması, deniz kazaları sonucu oluşan petrol sızıntılarının mümkün olan en kısa sürede kontrol altına alınması ve temizlenmesi yer alır.

Deniz kirliliği hukuku ayrıca, deniz kirliliği sonucu ortaya çıkan zararların tazmini ve cezalandırılması ile ilgili kuralları da içerir. Bu kapsamda, gemi sahipleri ve taşıyıcılar, deniz kirliliği sonucu oluşan maddi ve manevi zararlardan sorumlu tutulabilirler. Ayrıca, çevreyi korumak ve deniz kirliliği önlemek amacıyla uygulanan yasal yaptırımlar arasında para cezaları, tazminat talepleri, işletme lisanslarının iptali veya askıya alınması, gemi geçişlerinin sınırlandırılması veya yasaklanması gibi tedbirler yer alabilir.

Sonuç olarak, deniz kirliliği hukuku, deniz yüzeyi, kıyı şeridi ve deniz altı ortamında meydana gelen kirlilik olaylarının önlenmesi, kontrol edilmesi ve müdahale edilmesi ile ilgili hukuki düzenlemeleri içerir. Bu hukuk dalı, çevreyi korumak ve deniz kirliliğine neden olan unsurları en aza Azaltır